Red Hot Chili Peppers: Τα αγαπημένα μου

Οι Red Hot Chili Peppers καθόρισαν σε ένα σημαντικό βαθμό την εφηβεία μου και την αγάπη μου για την funk. Μεγαλώνοντας και ακούγοντας τις επιτυχίες τους, στις αρχές των zeroes, "Otherside", "Californication", "Under The Bridge", ήταν η μπάντα που άρεσε σε όλους λίγο πολύ ανεξαρτήτως του είδους που άκουγαν. Εγώ έκλινα ούτως ή άλλως προς το rock και θέλοντας να ακούσω περισσότερη rock μουσική στην εφηβεία μου, πέρα από τους Scorpions και τους Bon Jovi που ήταν οι πρώτες μου αγάπες, ήθελα να πειραματιστώ και με άλλες μπάντες. Οι επόμενοι ήταν οι Red Hot Chilli Peppers, που ήταν αρκετά γνωστοί και έτσι αγόρασα (ή μου έκαναν δώρο οι γονείς μου αν θυμάμαι) το Greatest Hits των Peppers. Μου χε φανεί πολύ προκλητικό και παρακμιακό, όπως και ο ήχος τους, ενώ οι στίχοι τους από κομμάτια σαν το "Suck My Kiss" ήταν αρκετά "βρώμικοι". Αλλά πίστευα ότι μάλλον έτσι έπρεπε να ναι το rock και προσπάθησα να τους συνηθίσω. Στην πορεία και χωρίς να έχω τρελαθεί με κάποιο κομμάτι τους, αγόρασα το διπλό Stadium Arcadium που ήταν το τελευταίο τους album τότε(το πιο πρόσφατο). Αυτό ήταν. Είχε και booklet μέσα με τους στίχους και έτσι είχα μάθει πολλά από τα κομμάτια απέξω. Τους αγάπησα πολύ μ'αυτό το άλμπουμ αλλά κατάφερα να τους εκτιμήσω σαν μουσικούς λίγο αργότερα, στα φοιτητικά μου χρόνια.

Το Blood Sugar Sex Magik έγινε από τα αγαπημένα μου rock albums και o Frusciante από τους αγαπημένους μου κιθαρίστες και καλλιτέχνες γενικότερα (εξελίχθηκα αρκετά στην κιθάρα εξαιτίας του και έμαθα να κάνω δεύτερες ακούγοντας τις μελωδίες του). Πέρασα μια φάση όπου είδα όλο το live στο Slane Castle και κατάλαβα ότι κάποτε ήταν το καλύτερο rock συγκρότημα στη γη(νταξ υπερβολές), έμαθα πολλά κομμάτια από το "Blood Sugar" και προσπάθησα να ακούσω όλη τους τη δισκογραφία. Τα πρώτα άλμπουμ ποτέ δεν κατάφερα να τα ακούσω ολόκληρα όπως και το "I'm With You' του '11 αλλά περιείχε το πολύ καλό "Adventures Of Raindance Maggie".Το 2016 ασχολήθηκα ξανά για λίγο μαζί τους κυρίως λόγω του πολύ όμορφου "Dark Necessities" που ακούστηκε αρκετά και σύστησε τους γερόλυκους πια Red Hot Chili Peppers στις νέες γενιές. 

Τους περιμένουμε λοιπόν φέτος το '20 στην Αθήνα. Μια μπάντα που στιγμάτισε πολλούς από εμάς σε μικρή ηλικία και που όσα χρόνια και αν περάσουν θα τους αγαπάμε, είτε με τον Frusciante είτε με τον Klinghoffer στην κιθάρα.

Αγαπημένα κομμάτια:

"Funky Monks", Blood Sugar Sex Magik (1999) 
Το funk των Peppers στα καλύτερα του. Όταν το άκουσα ήθελα αμέσως να το μάθω στην κιθάρα. Για μένα είναι το απόλυτο funk rock κομμάτι, η πεμπτουσία των Peppers. Όλοι είναι στην καλύτερη τους φάση στο Magik, δεν έχω να πω κάτι απλά ακούστε το.

"I Could Have Lied", Blood Sugar Sex Magik (1991) 

Οι Peppers πάντα έγραφαν πολύ ωραίες, τρυφερές μπαλάντες και ήταν ένας από τους λόγους που έγιναν τόσο mainstream. Η αγαπημένη μου μπαλάντα τους δεν είναι επιτυχία αλλά είναι το "I Could Have Lied" και εδώ ο Frusciante είναι ο κύριος λόγος που μου αρέσει αυτό το κομμάτι. Από την πολύ ωραία φράση στην εισαγωγή μέχρι το σόλο που είναι ένα από τα αγαπημένα μου το "I Could Have Lied" πάντα με συγκινεί.
"I could have lied I'm such a fool
My eyes could never never never
Keep their cool
Showed her and I told her how
She struck me but I'm fucked up no"

"Mellowship Slinky In B Major", Blood Sugar Sex Magik (1991)
Το Mellowship μου άρεσε από το '12 που είχα ακούσει το Sex Magik και το έπαιζα αρκετά στην κιθάρα (από τα πιο διασκεδαστικά κομμάτια που μπορεί να μάθει ένας κιθαρίστας). Την περσινή χρονιά μου κόλλησε ξανά. Τρελαίνομαι για το intro riff, το interplay μεταξύ τους, την κλασική παραγωγή του Rick Rubin, όλα ακούγονται τέλεια. Διαολεμένοι Peppers στα νιάτα τους.

"Dark Necessities", The Getaway (2016)
Πάρα πολύ όμορφο κομμάτι από τους Peppers, η πιο πρόσφατη επιτυχία τους από το The Getaway όπου οι δρόμοι τους συναντήθηκαν με τον αγαπημένο Danger Mouse. Καλογραμμένο, πιασάρικο, πολύ ρυθμικό και με εξαιρετική παραγωγή έχει θέση σε κάθε best of λίστα του συγκροτήματος.
"Yeah, you don't know my mind
You don't know my kind
Dark necessities are part of my design"

"Around The World", Californication (1999)
 Californication. Βαρύ και ασήκωτο το μπάσο του Flea (riff που θυμίζει το "Breadfan" των Budgie), και ύστερα το πολύ απλό funky riff για να αρχίσει ο Keidis να ριμάρει και να καταλήξει στο πολύ ωραίο ρεφρέν.Επίσης το κομμάτι έχει ένα καταιγιστικό κλείσιμο με την μπάντα να τα σπάει. Κλασικότατοι Peppers, παιχταράδες που περνάνε καλά, με όμορφες pop μελωδίες, μπόλικη funk και California.
"I know I know for sure
That life is beautiful around the world
I know I know it's you
You say hello and then I say I do"

"Dosed", By The Way (2002)
Άλλο ένα τρυφερό κομμάτι τους. Μου κόλλησε μερικά χρόνια πριν λόγω της πολύ όμορφης μελωδίας του, οι Frusciante και Keidis εναρμονίζονται πολύ όμορφα στο ρεφρέν, ενώ το κομμάτι δείγμα της ιδιοφυΐας του John, καθώς έχουμε 4(!) κιθάρες στο κομμάτι που παίζουν διαφορετικά πράγματα.
"Way upon the mountain where she died
All I ever wanted was your life
Deep inside the canyon I can't hide
All I ever wanted was your life"

"Wet Sand", Stadium Arcadium (2006)
Ένα κρυφό διαμαντάκι από το τέλος του πρώτου δίσκου του Stadium Arcadium. Πολύ ωραίο χτίσιμο, με το κομμάτι να ξεκινάει χαλαρά, αλλά δυναμώνει φτάνοντας στο υπέροχο ρεφρέν "You don't form in the wet sand/ You don't form at all" και κλείνει μ' ένα απ' τα καλύτερα σόλο του John.

"Parallel Universe", Live at Slane Castle (2003)
Μια απ΄τις καλύτερες rock συναυλίες που βιντεοσκοπήθηκαν είναι αυτή στο Slane Castle το 2003. Μια μικρή εισαγωγή και όταν αρχίζουν να μπαίνουν οι πρώτες νότες οι Peppers μας βάζουν στον ρυθμό τους. Και εδώ βέβαια, ο λόγος όμως που αγαπάω αυτό το κομμάτι είναι ο Frusciante. Ένα από τα αγαπημένα μου σόλο γενικά, αυτό που απαθανατίστηκε σ' αυτό το βίντεο, με την συναισθηματική ένταση στο παίξιμο και στον ήχο του να σε(με) λιώνει.
"Christ I'm a sidewinder
I'm a California king
I swear it's everywhere
It's everything"

"Can't Stop", By The Way (2002)
Εντάξει δεν χρειάζονται συστάσεις. Φοβερό χτίσιμο στην αρχή, μπαίνει αυτή η ριφάρα, η μπάντα γκρουβάρει σαν να μην υπάρχει αύριο, γέφυρα που είναι οριακά reggae και την λατρεύω, το πιο mainstream funky κομμάτι των Peppers ίσως. Όπου και να παίζει γίνεται πάντα χαμός.
"The world I love
The tears I drop
To be part of
The wave, can't stop
Ever wonder if it's all for you?"

"Charlie", Stadium Arcadium (2006)
Ακόμα ένα διαμαντάκι από την Stadium Arcadium φάση μου. Λατρεύω το παίξιμο όλων εδώ Chad Smith, Flea, Frusciante το funk rock στα καλύτερα του. Πολύ ωραία τα lead του Frusciante (αυτός ο δίσκος έχει εξαιρετικά κιθαριστικά μέρη) όπως και οι μελωδίες που τραγουδάει ο Anthony ενώ το ριφάκι στο 2:10 είναι από τα αγαπημένα μου, με την πολύ ωραία φωνητική μελωδία από πάνω.

"Dani California", Stadium Arcadium (2006)
Ε εντάξει. Είπα στην αρχή ότι καθόρισαν την εφηβεία μου. Λέω αυτό ή το "Snow", τελικά κερδίζει το "Dani". Πάντα μ' άρεσε περισσότερο. + ένα απ' τα αγαπημένα μου βίντεο κλιπ το παρακάτω. Long live the Red Hot Chili Peppers!