Δευτέρα 28 Μαΐου 2018

Εγχώριες Γκαραζοψυχεδέλειες

Τον τελευταίο καιρό η εγχώρια ροκ σκηνή είναι στα πάνω της και αυτό αποδεικνύουν οι κυκλοφορίες από The Last DriveThe Sound Explosion και Chickn.
Οι ιστορικοί πλέον Last Drive, κυκλοφόρησαν ομότιτλο άλμπουμ στις 20 Απριλίου από την Labyrinth of Thoughts και την The Lab Records. Δεν έχω ακούσει ολόκληρο τον δίσκο, αλλά από τα 4 κομμάτια που είχα την τύχη να ακούσω, μου έκανε εντύπωση η σύγχρονη παραγωγή που πραγματικά αναδεικνύει όλα τα όργανα των Drive καθώς και τα φωνητικά. Πολύ δυνατή και καθαρή παραγωγή και για του λόγου το αληθές ακούστε το "Always the Sun" που μάλλον είναι και ένα από τα καλύτερα κομμάτια τους ever. Τα γρέζια του Καρανικόλα, οι κιθάρες "ζαλίζουν" ενώ μπάσο και τύμπανα ακούγονται όπως πρέπει. Οι Drive πλήρως προσαρμοσμένοι στα σύγχρονα δεδομένα, χωρίς να χάνουν την ταυτότητα τους. Όπως άλλωστε έκαναν πάντοτε, όπου παρά τη φάση που περνούσαν παρέμεναν πάντα οι Last Drive.



Άλλη μια ιστορική garage μπάντα από τα 80's, οι Sound Explosion, έχουν κάνει ξανά αισθητή την εμφάνιση τους τα τελευταία χρόνια. Κυκλοφόρησαν έναν hardcore revival δίσκο, (The Explosive Sounds of…  – The Sound Explosion), τώρα τον Απρίλη από την Lost in Tyme Records. Εξαιρετική παραγωγή και εδώ, πεντακάθαρη. Κιθάρες, πλήκτρα, ντραμς όλα βγαλμένα από τα 60's αλλά δοσμένα φρέσκα εν έτει 2018. Και ωραία τραγούδια, πολύ καλά όπως το παρακάτω...

Και ας πάμε και σε ένα "σημερινό" συγκρότημα, τους Chickn. Μετά το πολύ καλό διπλό τους LP στην Inner Ear, που κυκλοφόρησε πριν δύο χρόνια, επέστρεψαν στις 11 Μαΐου ξανά στην ίδια εταιρεία με το  "WOWSERS!" . Ο δίσκος προσδιορίζεται ως acid glam, από τους ίδιους και είναι αρκετά εύστοχος χαρακτηρισμός, όπως φαίνεται και από την αισθητική του videoclip για το "Am I Cher?". Έντονοι, έως καταιγιστικοί ρυθμοί που αλλάζουν συνεχώς, πνευστά που μας οδηγούν κατευθείαν στον Frank Zappa (βλ. "Elevational Love of Frank Zappa"), μπλέκονται μαζί με γυναικεία δεύτερα φωνητικά και πάνω απ' όλα αυτά οι κιθάρες συνεχίζουν να βασιλεύουν γιατί δεν ξεχνάμε ότι ροκ παίζουνε στο κάτω κάτω οι Chickn. Επικρατεί ένας πανζουρλισμός καθ'όλη τη διάρκεια του άλμπουμ που ηρεμεί κάπως με το σχεδόν οκτάλεπτο "China Must Win" που πηγαίνει σε μια πιο αραχτή ψυχεδέλεια αλλά δεν αργεί και αυτό το κομμάτι να "τα παίξει". Μ' αρέσει ο καινούργιος τους δίσκος, και αναμένω πως και πως να τους δω live, καθώς η σωστή η rock n' roll μπάντα στο live φαίνεται!