Η σημασία του ελληνικού στοιχείου στην εγχώρια ροκ σκηνή (και τρία τρανταχτά παραδείγματα)

Υπάρχουν σύγχρονοι καλλιτέχνες στην μουσική που προέρχονται από την χώρα μας, και έχουν πολύ έντονο το δυτικό στοιχείο (είτε είναι rock είτε είναι jazz), αλλά δεν το αφήνουν να καθορίσει τον ήχο τους. Δηλαδή δεν μπαίνουν σε συγκρίσεις με συγκροτήματα του εξωτερικού, όπως γίνεται συνήθως με τις ροκ μπάντες, αλλά δημιουργούν κάτι μοναδικό μπολιάζοντας τη μουσική τους με την μουσική της χώρας μας, είτε είναι η παραδοσιακή είτε τα ρεμπέτικα κτλ. Έτσι ξεφεύγουμε και από τα κόμπλεξ ότι οι ροκ μπάντες στην Ελλάδα είναι κατώτερες απ' τις αμερικάνικες. Είναι λογικό να υπάρχει αυτή η πεποίθηση καθώς τα περισσότερα συγκροτήματα μιμούνται τα αντίστοιχα του εξωτερικού και καταλήγουν να είναι κακέκτυπα τους. Αλλά ας ανοίγουμε τα μάτια μας που και που και ας βλέπουμε ότι υπάρχουν πολύ ιδιαίτερα ροκ συγκροτήματα και καλλιτέχνες που δεν θα μπορούσαν να υπάρχουν σε καμία άλλη άκρη του κόσμου και ας είμαστε περήφανοι γι αυτά. Τρία τέτοια παραδείγματα αποτελούν οι αστρογόνο και o Σείριος Σαββαΐδης και οι Babel Trio.

Οι αστρογόνο δημιουργούν πολύ όμορφες μουσικές. Έχουν κάτι από Radiohead και post rock και μπλέκουν αυτό το στοιχείο με ελληνικά χρώματα, βιολιά, πνευστά, μπουζούκια. Σκεφτείτε κάτι σε Θανάση Παπακωνσταντίνου αλλά στο πιο πειραματικό του. Ο στίχος αυστηρά ελληνικός, σχεδόν σε μορφή απαγγελίας, αρκετά σκοτεινός, ποιητικός με στόχο να σε "αφυπνίσει". Οι κορυφώσεις που έχει η μουσική τους, δεν θυμίζουν τις κορυφώσεις του post rock αλλά τις ομορφιές της ανατολής και των χρωμάτων της. Ειδικά αν τους δεις live, μπορούν να σε παρασύρουν με την ομορφιά και την μελαγχολία που έχει η μουσική τους σε συνδυασμό με τα ρυθμικά τους παιχνίδια. Εδώ παίζουν την "εξομολόγηση" στο dudu loft κανά χρόνο πριν. Θα τους βρείτε στο bandcamp και γενικά όπου τους βρείτε, μην τους χάσετε.

Πολύ ιδιαίτερη περίπτωση ο Σείριος Σαββαΐδης, ειδικά αν τον ακούσεις πρώτη φορά σου κάνει μεγάλη εντύπωση. Κάτι οι Poll, κάτι οι Velvet Underground, κάτι η ελληνική μουσική παράδοση, κάτι το διονυσιακό στοιχείο, κάτι οι λεξιπλασίες του που προέρχονται από την αρχαία ελληνική,το μείγμα του είναι μοναδικό . Πολύ καθαρές, και λιτές οι ενορχηστρώσεις (με μια κιθάρα, ένα κρουστό και τον άσκαυλο ως μελωδικό όργανο) του Σαββαΐδη που δημιουργεί κάτι πρωτάκουστο, όπως τόνισα, στην ελληνική μουσική. Εξαιρετικές απλές συνθέσεις που δείχνουν να έχουν πολύ ψάξιμο από πίσω για να μπορέσουν να βγουν τόσο παρθένες. Δεν έχω λόγια, παραθέτω το "Άστραμμα" για να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται.

Τελευταία ανακάλυψη μου είναι οι Babel Trio. Το άλμπουμ τους The Island Of Cretal, που κυκλοφόρησε στα τέλη της προηγούμενης χρονιάς είναι ένα έργο που βασίζεται στα τζαμαρίσματα των τριών μουσικών που το απαρτίζουν, πάνω σε ελληνικά παραδοσιακά μοτίβα και το αποτέλεσμα είναι μοναδικό. Σ' αυτό οφείλεται η ύπαρξη του ηλεκτρικού λαούτου ως κυρίου οργάνου, που δίνει τον ιδιαίτερο ήχο στο συγκρότημα, ενώ οι επιρροές από Tool, Queens Of The Stone Age και γενικά από μπάντες της stoner σκηνής , μαζί με τις ελληνικές ρυθμικές, στιχουργικές και μελωδικές βάσεις των Babel Trio, δημιουργούν μια πρωτότυπη ελληνική ροκ ψυχεδέλεια που όμοια της δεν έχεις ακούσει ούτε από τους Villagers of Ioannina City.