Η παραγωγή είναι εξαιρετική,οι συνθέσεις είναι πολύ προσεγμένες και οι στίχοι ξεφεύγουν προς το σουρεάλ. Δεν νομίζω ότι μπορώ να βρω κάτι αντίστοιχο στην ελληνική δισκογραφία, ένα πολύ δεμένο σύνολο με αρκετά ωραία κομμάτια, όπως "Η Παπαρούνα", "Το Καλοκαίρι" και το αγαπημένο μου "Τα Μαλλιά της". Τα κλασικά singer- songwriter στοιχεία (πιάνο, ακουστικές κιθάρες) μπλέκονται με αρκετά ηλεκτρονικά στοιχεία και theremin, ενώ το ελληνικό στοιχείο υπάρχει και συνθετικά - ρυθμικά (βλ. "Τα Μαλλιά Της" ένα χασάπικο που παραπέμπει σε Χατζηδάκι- Ξαρχάκο). Ένας σύγχρονος ποπ δίσκος με ελληνική στάμπα, πραγματικά κάτι ξεχωριστό για την εγχώρια σκηνή.
